Dr. Kurt açıklamasında şu satırlara değindi; “ Bundan 102 yıl önce Londra’ da bir fotoğrafçının gözlerini kaybetmesinin ardından görme engelli olduğunu anlatabilmek için bastonunu beyaza boyaması ile başladı görme engellilerin farkındalık yaratma gayretleri.Bundan on yıl sonrada bütün dünyada beyaz baston görme engelliler günü kutlanmaya başladı. Bu yıl 92 yılını kutladığımız Beyaz baston görme engelliler günü kutlu olsun.

Görme engeliler ya da kalp gözüyle görenler diyelim onlara çok dikkatli, duygusal hashas insanlardır. Onlar için hayatı kolaylaştırmalıyız. Onlara nasıl yaklaşacağımızı bilmeliyiz. Öncelikle onlar kendilerini bir birey olarak kabul edilmesini istiyorlar. Yani bizden farkı sadece elinde bastonu olan ama bizleri ses tonumuzdan söylediğimiz cümlelerden tanıyan insanlar. Onalar içimizden birisi. Bize düşen onların hayatını kolaylaştırmak. Mesela görme engelliler için kaldırımlardan sarı şeritli yürüme yolları yapıldı tamam çok iyi oldu. Ama bu yolların onlar için hayati derecede önemli olduğunu bilmemiz gerekiyor. Sarı şeritli çizgileri korumamız gerekiyor. Sarı şeritli yolları işgal etmememiz gerekiyor. Onların bakımlarını yapmamız sökülen yerleri derhal tamir etmemiz sokak arası geçişlerde ki boşlukları tamamlamamız gerekiyor.  Mesela karşıdan karşıya geçişte onlara yardım etmemiz ama bundan önemlisi her trafik ışıklarının olduğu yerlerde sesli uyarının yapılmasını sağlamamız gerekiyor. Onlar için yerel yönetimlerde yer ayırmamız onların normal hayata katkılarını sağlamamız gerekiyor. Onları iş gücüne katmamız gerekiyor. Unutulmamalıdır ki onların bizden tek farkı gözlerinin kapalı olması. Yine unutmamız gerekir ki onların kalp gözü açık. Yani onlar bizim nasıl bir adam olduğumuzu görüyorlar. Onlar bizim nasıl bir idareci olduğumuzu biliyorlar. Bu duygularla beyaz bostan engelliler  gününün sadece bir anma günü olmasının  ötesine geçerek farkındalık yaratmak, etkinlik ve engelli problemlerini çözülmesi günü olması dileğiyle bütün beyaz bastonluların günlerini kutluyorum”